تفاوت استیل ۲۰۱ و ۳۰۴

تفاوت استیل ۲۰۱ و ۳۰۴

استیل ۲۰۱ و ۳۰۴ از جمله پرکاربردترین انواع استیل در صنایع مختلف هستند، اما تفاوت‌های مهمی در ترکیب شیمیایی و ویژگی‌های عملکردی آنها وجود دارد که باعث می‌شود هرکدام در شرایط خاص کاربردهای متفاوتی داشته باشند. استیل ۲۰۱ معمولاً از آلیاژهایی با مقادیر کمتر نیکل و بیشتر منگنز ساخته می‌شود، که آن را به یک انتخاب مقرون به صرفه‌تر در برابر استیل ۳۰۴ تبدیل می‌کند. این نوع استیل به دلیل داشتن نیکل کمتر از مقاومت کمتری در برابر خوردگی برخوردار است و به همین دلیل برای استفاده در محیط‌های مرطوب یا شیمیایی کمتر مناسب است.

در مقابل، استیل ۳۰۴ به دلیل وجود نیکل و کروم بیشتر، مقاومت بالاتری در برابر خوردگی و اکسیداسیون دارد و به همین دلیل برای مصارفی که نیاز به دوام و استحکام بیشتری دارند، مانند در صنایع غذایی، دارویی و تجهیزات پزشکی، گزینه بهتری محسوب می‌شود. همچنین استیل ۳۰۴ در برابر حرارت بالا و اثرات شیمیایی شدیدتر مقاومت بهتری نشان می‌دهد. بنابراین، انتخاب بین این دو نوع استیل بستگی به شرایط خاص استفاده و میزان حساسیت به عوامل محیطی دارد.

محصول پیشنهادی: مفتول استیل

۱. تفاوت استیل ۲۰۱ و ۳۰۴ از لحاظ رده‌بندی آلیاژ

استیل ۲۰۱ و استیل ۳۰۴ هر دو جزء فولادهای ضدزنگ آستنیتی هستند، اما تفاوت‌های اساسی در ساختار شیمیایی و عناصر آلیاژی دارند که آن‌ها را از یکدیگر متمایز می‌کند. استیل ۲۰۱ به‌عنوان یک آلیاژ اقتصادی در سری ۲۰۰ فولادهای ضدزنگ قرار می‌گیرد. در این آلیاژ، بخشی از نیکل (Ni) با منگنز (Mn) جایگزین شده است، که هزینه‌ها را کاهش می‌دهد اما ویژگی‌های خاصی را ایجاد می‌کند. منگنز در استیل ۲۰۱ باعث افزایش استحکام مکانیکی و مقاومت در برابر خمش می‌شود، اما این تغییر در ترکیب، تأثیر منفی بر مقاومت به خوردگی و پایداری ساختاری آن دارد.

در مقابل، استیل ۳۰۴ جزء فولادهای ضدزنگ سری ۳۰۰ است و به دلیل ترکیب شیمیایی با درصد بالاتری از نیکل و کروم، خواص بهتری از نظر مقاومت به خوردگی، استحکام و پایداری حرارتی دارد. استیل ۳۰۴ به‌دلیل برخورداری از نیکل بیشتر، به‌ویژه در محیط‌های خورنده و دماهای بالا عملکرد بسیار بهتری نسبت به استیل ۲۰۱ دارد. این آلیاژ به‌عنوان یک گزینه پرکاربرد در صنایع مختلف از جمله صنایع غذایی، دارویی، شیمیایی و ساختمانی شناخته می‌شود.

در نتیجه، در حالی که استیل ۲۰۱ برای کاربردهایی با نیاز به مقاومت کمتر در برابر خوردگی و دماهای پایین مناسب است، استیل ۳۰۴ برای شرایط دشوارتر و محیط‌های خورنده‌تر گزینه‌ای ایده‌آل است.

۲. تفاوت استیل ۲۰۱ و ۳۰۴ در ترکیبات

استیل ۲۰۱ و ۳۰۴ از دو سری مختلف فولادهای ضدزنگ آستنیتی با ترکیبات شیمیایی متفاوت ساخته می‌شوند که بر خواص فیزیکی و شیمیایی آن‌ها تأثیر زیادی دارد.

استیل ۲۰۱ در دسته آلیاژهای سری ۲۰۰ قرار دارد و یکی از ویژگی‌های اصلی آن استفاده کم‌تر از نیکل است (حدود ۵ درصد). برای جبران این کاهش، در استیل ۲۰۱ از منگنز (Manganese) استفاده می‌شود که میزان آن می‌تواند بین ۵ تا ۷.۵ درصد متغیر باشد. منگنز به‌عنوان یک جایگزین اقتصادی برای نیکل، نه‌تنها قیمت این آلیاژ را پایین می‌آورد بلکه ویژگی‌های مکانیکی آن مانند مقاومت به خمش و کشش را نیز بهبود می‌بخشد.

علاوه بر این، در ترکیب استیل ۲۰۱ از نیتروژن (Nitrogen) به‌عنوان یک عنصر کمکی استفاده می‌شود که به تقویت خواص مکانیکی و استحکام این آلیاژ کمک می‌کند. میزان کروم در استیل ۲۰۱ معمولاً بین ۱۶ تا ۱۸ درصد است که در مقایسه با استیل ۳۰۴ کمتر است.در مقابل، استیل ۳۰۴ که متعلق به سری ۳۰۰ است، دارای مقدار بیشتری نیکل (حدود ۸ درصد) است که آن را به یکی از گزینه‌های اصلی برای محیط‌های حساس و خورنده تبدیل می‌کند. علاوه بر نیکل، میزان کروم در استیل ۳۰۴ نیز بیشتر است (۱۸-۲۰ درصد).

این افزایش در مقدار نیکل و کروم باعث می‌شود که استیل ۳۰۴ به‌طور مؤثری در برابر خوردگی و اکسیداسیون مقاوم‌تر باشد. برخلاف استیل ۲۰۱، استیل ۳۰۴ هیچ‌گونه جایگزینی مانند منگنز یا نیتروژن در ترکیب خود ندارد و این ویژگی موجب بهبود ثبات شیمیایی و یکنواختی خواص آن در طول زمان می‌شود.به‌طور کلی، تفاوت‌های اصلی در ترکیب استیل ۲۰۱ و ۳۰۴ در نوع و میزان عناصر آلیاژی استفاده‌شده است که موجب تفاوت در هزینه، خواص مکانیکی و شیمیایی و کاربردهای هر کدام از این دو آلیاژ می‌شود.

مطالعه بیشتر: استنلس استیل چیست؟

۳. فرق استیل ۳۰۴ و ۲۰۱ در مشخصات ظاهری

اگرچه استیل ۳۰۴ و ۲۰۱ از نظر ظاهری مشابه به نظر می‌رسند، اما تفاوت‌های بارزی در نحوه‌ی نمایش و جلوه‌های سطحی آن‌ها وجود دارد که ناشی از ترکیب آلیاژی هرکدام است.

استیل ۲۰۱ به دلیل وجود مقدار بیشتری منگنز، رنگی نسبتاً تیره‌تر و مات‌تر دارد. منگنز باعث می‌شود که سطح این آلیاژ در فرآیند اکسیداسیون و پرداخت سطحی، کمتر درخشنده باشد. در واقع، منگنز در استیل ۲۰۱ باعث کاهش میزان بازتاب نور از سطح فلز می‌شود، بنابراین سطح آن نسبت به استیل ۳۰۴ کمی کدرتر و سنگین‌تر به نظر می‌رسد. این ویژگی موجب می‌شود که استیل ۲۰۱ در برخی موارد نسبت به استیل ۳۰۴ تیره‌تر به نظر برسد، به‌ویژه زمانی که تحت شرایط خاصی قرار می‌گیرد.

در مقابل، استیل ۳۰۴ به دلیل ترکیب بیشتر نیکل و کروم، دارای سطحی روشن‌تر و براق‌تر است. نیکل و کروم به بهبود فرآیند پرداخت سطحی کمک می‌کنند و باعث ایجاد یک سطح صاف و درخشان می‌شوند که دارای نمایی براق و جذاب است. این ویژگی‌های سطحی باعث می‌شود استیل ۳۰۴ برای کاربردهایی که نیاز به ظاهر درخشانی دارند، مناسب‌تر باشد.

این تفاوت‌های ظاهری معمولاً به‌طور جزئی قابل مشاهده است و در بسیاری از موارد، تنها با بررسی دقیق یا تحت شرایط نوری خاص، می‌توان تفاوت‌های بین این دو نوع استیل را مشاهده کرد.

محصول پیشنهادی: میلگرد استیل

۴. تفاوت استیل 304 با 201 به لحاظ خوردگی

هرچند که استیل ۲۰۱ به دلیل وجود منگنز در ترکیب خود از استحکام مکانیکی خوبی برخوردار است، اما این ویژگی به‌طور مستقیم منجر به افزایش مقاومت در برابر خوردگی نمی‌شود. در واقع، منگنز به دلیل نقش کمی که در بهبود مقاومت به خوردگی دارد، می‌تواند سبب کاهش این ویژگی در استیل ۲۰۱ شود. علاوه بر این، استفاده کمتر از نیکل (حدود ۵ درصد) در ترکیب استیل ۲۰۱ به‌ویژه در محیط‌های مرطوب یا اسیدی سبب می‌شود که این آلیاژ مقاومت کمتری در برابر خوردگی داشته باشد. در نتیجه، این نوع استیل در معرض خطر بیشتری برای زنگ‌زدگی و خوردگی در شرایط خورنده قرار می‌گیرد.

به‌طور کلی، کروم (که در استیل ۲۰۱ به میزان ۱۶ تا ۱۸ درصد است) نقش اصلی را در جلوگیری از خوردگی و اکسیداسیون ایفا می‌کند، اما به دلیل تغییرات در ترکیب آلیاژ، به‌ویژه کاهش مقدار نیکل و جایگزینی آن با منگنز، مقاومت به خوردگی این آلیاژ در محیط‌های خورنده به اندازه استیل ۳۰۴ نخواهد بود.

در مقابل، استیل ۳۰۴ به دلیل مقدار بالاتر نیکل (حدود ۸ درصد) و کروم (۱۸ تا ۲۰ درصد)، مقاومت بسیار بالاتری در برابر خوردگی از خود نشان می‌دهد. نیکل در این آلیاژ به‌ویژه در تثبیت ساختار آستنیتی موثر است که باعث افزایش مقاومت در برابر اکسیداسیون و خوردگی، به‌ویژه در محیط‌های خورنده و مرطوب می‌شود. بنابراین، استیل ۳۰۴ برای استفاده در شرایط خورنده و دماهای بالا مناسب‌تر از استیل ۲۰۱ است.

برای محیط‌هایی که نیاز به مقاومت فوق‌العاده در برابر خوردگی دارند، مثل محیط‌های صنعتی بسیار سخت، استیل ۳۱۶ حتی از استیل ۳۰۴ نیز بهتر عمل می‌کند، زیرا این آلیاژ حاوی مولیبدن است که به مقاومت بیشتر در برابر خوردگی در محیط‌های شیمیایی کمک می‌کند.

۵. تفاوت استیل 304 و 201 در قابلیت جوشکاری

استیل ۲۰۱ به دلیل داشتن ترکیب آلیاژی خاص خود که شامل مقادیر بیشتری منگنز و نیتروژن است، ویژگی‌هایی همچون استحکام بالاتر و سختی بیشتر را از خود نشان می‌دهد. این ویژگی‌ها به‌طور مستقیم بر انعطاف‌پذیری این آلیاژ تأثیر می‌گذارند و در نتیجه قابلیت فرم‌پذیری و جوشکاری استیل ۲۰۱ را کاهش می‌دهند. هنگامی که استیل ۲۰۱ تحت فرآیند جوشکاری قرار می‌گیرد، وجود منگنز و کمبود نیکل باعث افزایش احتمال ترک‌خوردگی در نواحی جوش می‌شود، زیرا این ترکیبات معمولاً به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که در دماهای بالا و هنگام جوشکاری، ناپایداری‌هایی را در ساختار آلیاژ ایجاد می‌کنند.

بنابراین، جوشکاری استیل ۲۰۱ نیازمند دقت بیشتری است و ممکن است در شرایط سخت، مشکلاتی همچون ترک‌های جوش مشاهده شود.در مقابل، استیل ۳۰۴ به‌دلیل داشتن مقدار بالاتر نیکل (حدود ۸ درصد) و کروم (۱۸ تا ۲۰ درصد) انعطاف‌پذیری بسیار بالاتری دارد و این ویژگی به آن کمک می‌کند که جوشکاری آن به‌طور عمومی راحت‌تر و با پایداری بالاتری انجام شود. نیکل، به‌ویژه در استیل ۳۰۴، موجب بهبود جوشکاری و کمک به حفظ پایداری ساختار آستنیتی در دماهای بالا می‌شود.

علاوه بر این، به دلیل ترکیب بهتر این آلیاژ در برابر حرارت و مقاومت به خوردگی، جوش‌های ایجاد شده در استیل ۳۰۴ مقاومت بالاتری در برابر ترک‌خوردگی و آسیب دارند.در نهایت، به‌طور کلی استیل ۳۰۴ از نظر جوشکاری نسبت به استیل ۲۰۱ گزینه بهتری است، به‌ویژه در شرایطی که نیاز به جوشکاری با کیفیت بالا و مقاوم در برابر خوردگی و حرارت وجود دارد.

مطالعه بیشتر: تفاوت استنلس استیل 304 و 316

۶. فرق استیل 201 با 304 در قیمت

استیل ۲۰۱ به‌دلیل ترکیب شیمیایی متفاوت و اقتصادی‌تر خود، معمولاً قیمتی پایین‌تر از استیل ۳۰۴ دارد. در این آلیاژ، به جای نیکل، از منگنز و نیتروژن استفاده می‌شود که قیمت این عناصر به مراتب کمتر از نیکل است. این جایگزینی در ترکیب، تولید استیل ۲۰۱ را ارزان‌تر می‌کند و باعث می‌شود این آلیاژ انتخابی مناسب برای کاربردهایی باشد که مقاومت به خوردگی بسیار بالا یا ویژگی‌های خاص سطحی اهمیت نداشته باشند.

به‌طور کلی، کمبود نیکل در استیل ۲۰۱، که یکی از گران‌ترین عناصر مورد استفاده در تولید فولاد ضدزنگ است، موجب کاهش هزینه تولید و در نتیجه قیمت پایین‌تر این آلیاژ می‌شود.از سوی دیگر، استیل ۳۰۴ به‌دلیل داشتن مقدار بیشتری نیکل و کروم، هزینه تولید بالاتری دارد. نیکل و کروم هر دو عناصر گران‌قیمت هستند و افزایش این ترکیبات موجب افزایش قیمت تمام‌شده استیل ۳۰۴ می‌شود. این افزایش هزینه توجیه‌پذیر است، زیرا استیل ۳۰۴ ویژگی‌هایی مانند مقاومت بسیار بالا در برابر خوردگی، قابلیت جوشکاری عالی و دوام بیشتر در شرایط دمایی و شیمیایی سخت دارد.

این خصوصیات آن را به گزینه‌ای مناسب برای صنایعی مانند صنایع غذایی، دارویی، شیمیایی و دیگر بخش‌هایی که نیاز به کیفیت و مقاومت بالا دارند، تبدیل می‌کند.علاوه بر این، نوسانات قیمت نیکل و کروم در بازارهای جهانی می‌تواند بر قیمت این دو آلیاژ تأثیر بگذارد. به‌ویژه در مواقعی که قیمت این فلزات در بازار جهانی افزایش می‌یابد، قیمت استیل ۳۰۴ ممکن است به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از استیل ۲۰۱ شود.

در نتیجه، اگر نیاز به فولاد ضدزنگ با ویژگی‌های خاص و قیمت پایین‌تر باشد، استیل ۲۰۱ انتخاب مناسبی است، اما در مواردی که کیفیت و مقاومت بیشتر در برابر خوردگی اهمیت دارد، استیل ۳۰۴ به دلیل ویژگی‌های برتر خود به‌طور طبیعی هزینه بیشتری خواهد داشت.

محصول پیشنهادی: توری استیل

تفاوت استیل ۲۰۱ و ۳۰۴ در کاربرد:

استیل ۲۰۱ به دلیل ویژگی‌های خاص خود، بیشتر برای مصارف عمومی و غیرحساس انتخاب می‌شود. این آلیاژ معمولاً به عنوان یک گزینه اقتصادی‌تر در مواقعی که نیاز به مقاومت به خوردگی بسیار بالا نیست، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حالی که استیل ۳۰۴ برای محیط‌های صنعتی و حساس‌تر کاربرد دارد، استیل ۲۰۱ عمدتاً در شرایطی که در معرض رطوبت، مواد خورنده یا محیط‌های سخت نیستند، بهترین عملکرد را دارد. بنابراین، استیل ۲۰۱ برای کاربردهایی که به کیفیت سطحی خاص یا فرم‌پذیری پیچیده نیاز ندارند، مناسب‌تر است. این آلیاژ بیشتر در زمینه‌های زیر کاربرد دارد:

1. تولید وسایل آشپزخانه: قاشق، چنگال، و دیگر لوازم خانگی که نیاز به استحکام دارند اما در معرض شرایط خوردگی نیستند.
2. تجهیزات دکوراتیو: به دلیل ظاهر مات و اقتصادی، این آلیاژ در تولید اجزای دکوراتیو استفاده می‌شود.
3. قطعات خودرو: در قطعات داخلی که تحت شرایط سخت قرار ندارند.
4. صنایع ساختمانی: به‌ویژه برای اجزای دکوراتیو داخلی و غیرقابل دید که نیازی به مقاومت شدید در برابر شرایط خارجی ندارند.

در مقابل، استیل ۳۰۴ به دلیل ترکیب شیمیایی بهینه‌تری که دارد، مقاومت به خوردگی بالاتری ارائه می‌دهد و مناسب برای محیط‌های حساس و صنعتی است. این آلیاژ در صنایعی

که نیاز به ویژگی‌های خاص مانند مقاومت بالا در برابر مواد شیمیایی یا حرارت و همچنین تمیز بودن و سلامت مواد دارند، کاربرد فراوانی دارد. از جمله کاربردهای استیل ۳۰۴ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. صنایع غذایی: برای تجهیزات پردازش و ذخیره‌سازی مواد غذایی، چرا که این آلیاژ از نظر بهداشت و مقاومت در برابر خوردگی بسیار مطلوب است.
2. صنایع دارویی: برای ساخت ابزارهای پزشکی و دارویی که به پایداری و پاکیزگی نیاز دارند.
3. صنایع پزشکی: در تولید ابزار جراحی و دیگر تجهیزات پزشکی که نیاز به استانداردهای بهداشتی و مقاومت بالا در برابر شرایط سخت دارند.
4. تجهیزات پردازش مواد خوراکی: به دلیل خاصیت مقاومتی و پایداری در برابر مواد خورنده و دمای بالا.
5. صنایع دکوراتیو: برای کاربردهایی که ظاهر درخشان و صاف اهمیت دارد، مانند نرده‌ها، مبلمان یا اجزای تزئینی.

به‌طور کلی، استیل ۳۰۴ به دلیل مقاومت به خوردگی و قابلیت استفاده در شرایط دشوار، در صنایع حساس‌تر و کاربردهای خاص‌تر جایگاه بهتری دارد، در حالی که استیل ۲۰۱ به‌عنوان یک گزینه ارزان‌تر و مناسب برای مصارف عمومی، کاربردهای متنوعی در صنایع غیرحساس دارد.

محصول پیشنهادی: میلگرد استیل 316

روش‌های تشخیص استیل ۳۰۴ و ۲۰۱:

تشخیص تفاوت‌های استیل ۳۰۴ و ۲۰۱ می‌تواند به وسیله روش‌های مختلفی انجام شود. این تکنیک‌ها در برخی موارد ساده و قابل انجام در محل هستند، اما برای دقت بیشتر معمولاً نیاز به آزمایش‌های تخصصی وجود دارد. در اینجا به چند روش کاربردی و معمول برای تشخیص این دو آلیاژ اشاره می‌کنیم:

واکنش به آهن‌ربا:

1. استیل ۲۰۱: به دلیل ترکیب آلیاژی خاص، استیل ۲۰۱ به‌طور جزئی تحت تأثیر آهن‌ربا قرار می‌گیرد. این واکنش در مناطقی که استیل تحت تغییرات حرارتی یا مکانیکی قرار گرفته، بیشتر نمایان می‌شود. بنابراین، اگر آهن‌ربا واکنش کمی با سطح آلیاژ نشان داد، احتمالاً استیل ۲۰۱ است.
2. استیل ۳۰۴: این آلیاژ به دلیل محتوای بالای نیکل و ساختار آستنیتی، خاصیت غیرمغناطیسی بالاتری دارد و تقریباً هیچ واکنشی در برابر آهن‌ربا نشان نمی‌دهد. پس اگر آهن‌ربا هیچ واکنشی نشان ندهد، احتمالاً استیل ۳۰۴ است.

مقاومت در برابر ایجاد خط و خراش:

1. استیل ۳۰۴: به دلیل ترکیب شیمیایی و سختی بالاتر، استیل ۳۰۴ در برابر خراشیدگی و آسیب دیدن بسیار مقاوم‌تر است. بنابراین، اگر سطح استیل به‌راحتی خط نخورده و صیقلی باقی بماند، احتمالاً از استیل ۳۰۴ است.
2. استیل ۲۰۱: این آلیاژ به‌دلیل ترکیب آلیاژی متفاوت و سختی کمتر، حساس‌تر به خراش است. اگر سطح به‌راحتی خط بیفتد یا آسیب ببیند، احتمالاً از استیل ۲۰۱ است.

محصول پیشنهادی: سیم جوش استیل

استفاده از محلول‌های اسیدی:

1. استیل ۳۰۴: به دلیل میزان بالای نیکل و مقاومت به خوردگی بیشتر، استیل ۳۰۴ در برابر محلول‌های اسیدی مانند نیتریک اسید رقیق (HNO3) مقاوم است. هنگامی که محلول اسیدی روی سطح آن اعمال شود، تغییر رنگ یا خوردگی مشاهده نخواهد شد و سطح آن بدون تغییر باقی می‌ماند.
2. استیل ۲۰۱: به‌دلیل کاهش مقدار نیکل و ترکیب شیمیایی متفاوت، استیل ۲۰۱ مقاومت کمتری در برابر اسیدها دارد. در این حالت، پس از اعمال محلول اسیدی، ممکن است تغییر رنگ، خوردگی سطحی یا آسیب به ساختار استیل مشاهده شود.

استفاده از این روش‌ها به‌ویژه در مقایسه‌های سطحی می‌تواند تفاوت‌های میان استیل ۳۰۴ و ۲۰۱ را مشخص کند. برای دقت بیشتر و اطمینان از تشخیص صحیح، آزمایش‌های تخصصی و تجهیزات پیشرفته‌تر معمولاً پیشنهاد می‌شود.

304 stainless steel is highly resistant to corrosion, making it ideal for harsh environments like food processing, pharmaceuticals, and chemical manufacturing. Its high nickel and chromium content provides strong protection against rust and deterioration. In contrast, 201 stainless steel, which is more cost-effective, has lower corrosion resistance due to its reduced nickel content and reliance on manganese. It is suitable for less demanding environments, such as household items or decorative finishes, where exposure to moisture or chemicals is limited.

فولاد ضدزنگ ۳۰۴ مقاومت بالایی در برابر خوردگی دارد و آن را برای محیط‌های سخت مانند فرآوری مواد غذایی، داروسازی و تولید شیمیایی ایده‌آل می‌سازد. محتوای بالای نیکل و کروم آن حفاظت قوی در برابر زنگ زدگی و خرابی فراهم می‌کند. در مقابل، فولاد ضدزنگ ۲۰۱ که از نظر هزینه مقرون به صرفه‌تر است، به دلیل کاهش محتوای نیکل و وابستگی به منگنز، مقاومت کمتری در برابر خوردگی دارد. این آلیاژ برای محیط‌های کم‌تقاضا مانند لوازم خانگی یا پوشش‌های تزئینی مناسب است که در معرض رطوبت یا مواد شیمیایی کمتری قرار می‌گیرند.

محصول پیشنهادی: میلگرد استیل 304

استیل مارکت وارد کننده تخصصی محصولات استنلس استیل

مجموعه استیل مارکت به عنوان تولید کننده تخصصی محصولات استنلس استیل ، انواع محصولات استنلس استیل مانند میلگرد استیل، میلگرد استیل 316، میلگرد استیل 304، مفتول استیل، توری استیل، سیم جوش استیل ، شلنک پکیج استیل را با بهترین قیمت در فروشگاه خود عرضه کرده است. جهت خرید محصولات استنلس استیل کافی است با شماره 09122139868 تماس گرفته و انواع محصولات استنلس استیل را با بهترین قیمت از سراسر کشور خریداری کنید.